güz yaprakları gibiyim
biraz yorgun
biraz solgun
üşüyor ve
ısınamıyorum epeydir
yazdan kalan
günlük güneşlik bir günün ortasında
sığındım yine bir ağaç gölgesine
ben: sırtımı yasladığım ağaç gövdesinden,
ağaç ise göğün mavisinden medet umuyor
biliyoruz ki
bu mevsimin adı sonbahar
güneş isterse doğar…
lakin bilmiyor ki
güneşi beklemem!
güneş olur, doğarım içime…
Bir cevap yazın