yorgunum.
varoş semtlerin çıkmaz sokaklarında ki gecekondu ahalisiyim metropol yığınında.
bir anne duasıyım Mardin semalarından çıka gelen.
bir karıncayım Nemrut dağı eteklerinde.
eski bir radyoyum şehir çöplüğünde bekleyen.
gözyaşıyım eteklerini çamur yalamış öksüz kadınların mutfak diplerinde.
topal bir çocuğun hüzün sebebiyim Anadolu’da,
uğruna ölünen bayrağım Gazze’de,
İslam ordularına verilen peygamber sözüyüm.
okul sıralarında tavana yükselen parmak uçlarıyım Sakarya’da,
alevi sofralarında çorba tası,
balta girmemiş ormanlarda kör bir martıyım.
bir yudum suyum harp meydanında ter döken mehmetçik matarasında,
kitap kokusuyum virane matbaa koridorlarında,
üşümüş bir sigarayım efkarla içilen,
mor sümbüllerin ıslak gölgesiyim arşa uzanan,
titrek bir keman edasında göğü tekmeleyen rahman kuşuyum,
on iki ayın sitemi yaşadıklarım,
yorgunum.
