Yunus’un Yolunda
I. Sevgi ve İnsanlık
Yunus’un aşkı yücelten dili,
Tanrı’yı alçakgönüllülere indirir.
Çağının ve dininin ötesine geçer,
Ümmet değil, millet malı olur.
II. Tabduk’un Tekkesinde
Tabduk’un tekkesinde şarabı saklamaz,
Softalara ve yobazlara karşı çıkar.
Bu dünyayı hiçe sayanlara inat,
Bu dünyada adam olmayı savunur.
III. Dindarlık ve İnanç
Dindarlığı su götürmez bir gerçek,
Ama softaların cennetine değil,
İnsanlığa dönük bir dindarlık.
IV. Kader ve İsyan
Kaderine kafa tutan bir adam,
Bütün dindarlığına rağmen,
Hiçbir dinin adamı değil.
V. Sevgiden Doğru İnanç
Yunus’un dini sevginin yasasıdır,
Tanrısı aşktır, dosttur, candır.
Tanrısını insanın içinde bulur,
Cenneti yeryüzünde arar.
VI. Tanrı’ya Eleştiri
Tanrısı’nın adaletinden şüphe eder,
Ona baş kaldırır, eleştirir.
Ölümün çürümek olduğunu bilir,
Dervişlik kurallara bağlı değildir.
VII. Dervişlik Yolu
Dervişlik padişaha bile karşı çıkar,
Tanrılığı insanın içinde bulur.
Şarap içerek de gidilir Tanrı’ya,
Dervişin dini laikçedir.
VIII. Yunus’un Mirası
Yunus’un yolu sevgi ve barıştır,
Hakikati arayanların yoludur.
Özgürlük ve cesaretin yoludur,
Herkesin yoludur.
Aşkla
Mehmet Özgür Ersan Abdal Yesari
Bir cevap yazın