Zamanın arsız saatleri,
Sıkışmış akrep yelkovan,
İlmek ilmek..
Yalnızlık dokuyor,
Kıskacında gecenin!
Ve biliyorum,
Bu kuşatmanın
En özel versiyonu
Ben..
Kendi hikayesinde
Yalnızlığa mahkum!
Biliyorum..
Düşlerin bükülmüş
Kırık uykuların
Penceresinde
(Belki de
Pençesinde)
Asıyorum kendimi,
Ne ilk
Ne de son
Bahar!
Ve yine biliyorum,
Hükümsüz not’larıma,
Ekliyorum bir yenisini,
Vasiyet namın’d’a;
Vadi boylarından
İltica isteyen düşler
Size miras
Kekik kokulu
Dağ rüzgarları
Eşlik edecekse
Bu aşka!
kuzey *(Mahmut Güven)
Bir cevap yazın