Ellerini arkadan bağlayıp
sürükleyerek getirdiler
Söyle kimsin?
Neden insanları topluyorsun etrafına?
Neden ölmek istiyorsun ?
Ölümden çıkarın ne?
Adım yara benim
Bizim burada insanlar kırbaç yaralarıyla tanınır bayım
binbir yerimden yara aldım ben
Türkü söyleyen tarafım yara aldı benim,
bir günlüğe sorsanız aşk ile dalganan ,dalgada semaha duran denizler derler bize
Ne Ölümden çıkarım ne yaşamdan çıkarım var benim
Yaşamımı halkıma cesedini ise toprağa armağan etmişim ben,
ölmeden önce ölenler derler bize
“Vurun” dedi
sakallı olan
vurdular …vurdular…vurdular …
gülümsedi…
öldürmeye kalktılar …
gülümsedi…
Yaşlıydı çocuk oldu…çocuktu büyüdü…
sürgünden sürgüne giden parmakları kalktı önce havaya
sonra gülümsemesi
birdi…iki oldular …
sonra onlar …
yüzler…binler…
ve binler haykırdı
“Yaşasın açlık grevi direnişimiz ”
Bir cevap yazın