Neden gizleniyoruz?
Neden daha farklı biri olmayı istiyoruz?
Neden elimizdekileri sevmek bu kadar uzak ve akla gelmez oluyor?
Neden hayata maruz oluşlarımız bir tek bize oluyor gibi cevap veriyoruz?
Neden bazı beyaz, erkek ve şekli dinlerin tarifleri nasıl hissettiğimizden ve neyi sevdiğimizden önemli?
Daha nice soru sorarım… Hepsi sevilmek, aidiyet, güvende kalmak, kabul ve onay görmekle ilgili.
Kimse beni sevmese bile kendimi sevmeyi sürdürülebilir miyim?
Her ne üretmekten memnunsam onla devam edebilir miyim?
Şiddetle yaşamamızı istemeyen hükümetlerin varlığını yadsımadan, bir o kadar kendimce bir yaşam kurabilir miyim?
İnsanı, çevresinden bağımsız değerlendiremeyiz tamam da. Çevresindekilere kontrolü bırakmak neden?
Nasıl ruhsal doğumlarımızı gerçekleştireceğiz?
Tek yolu tabii ki terapi değil. Doğayı biraz gözlemsek o bile yeterli olur. Bir çam ağacı, çinarla rekabet ediyor mu?
Bir gül, akasya ile güzellik yarışına giriyor mu?
Bir ceylan, tavşana ben senden akıllıyım diyor mu?
Birarada ve farklı, eşsiz özelliklerimizle neden varolmak bu kadar zor?
Kimsenin hesabı ötekine ömür billah uymazken nedir bu kabul görme telaşı.
Hepimizin Dyson süpürgesi olmasa ve hiç de eksik hissetmesek nasıl olur?
Hepimiz bahçeli havuzlu villalarda yaşamasak ne olur?
Doymak, birkaç kişiyle kurulu, içten ve sade yaşamlar ne zaman eksik oldu?
Neyin peşindeyiz ballar? Kimi takip ediyoruz ya da?
Olanı sevmeyi öğrenmek, kaçmak istemeyeceğimiz bir hayat inşaa edebilecekken neden sürekli kaçış planında zihinler…
Artık çocuk değiliz. Bize baktığını düşünen, bizimle ilişki kurmayı akıl edemeyen anne babalara rağmen bugünlere gelebildik.
Hayatta kalmayı başardık.
Artık özgürce yaşayabilir miyiz?
Bir cevap yazın