Onu yitireli henüz bir yıl olmasa da anılar hala dün gibi. Kısmı felç geçirip hastaneye yattığı haberini alır almaz ziyaretine gitmiştim.O güne kadar çalışma hayatına hiç ara vermeden çalışan babam yatağında huzursuzdu.
Sağ tarafına inen felç hareketlerini iyice kısıtlamış,yardımsız kendini bir yandan diğer yana çevirememekten de iyice bunalmıştı. Hastanedeki odası ziyaretçilerle dolup taşıyordu. Akşama doğru odası sakinleşti . Yanında ailecek kalmıştık. Üzgündük yapılan her tektitten iyi bir haber alabimek için hemşire ve doktaru adeta esir alıyorduk . Bir ara yattığı yerden doğrulmak oturmak istedi .Yardımla yatağın kenarına oturttuk. Kardeşim inme inen kolunu ovmaya başladı.Elinin işaret parmağı kaskatı duruyordu. Bende oturduğum sandalyeden kalkarak yanına gittim. Parmağını tutup yüzüne baktım Acı içindeydi.
Eline ve parmaklarına masaj yaparken işaret parmağına baktım .Geride kalan o güzel çocukluk günlerinden bir anı bir anda gözümde canlandı. O günlere hepimizi götürmek birazda gülümsetebilmek için babama :
‘’Hatırlıyor musun baba? Dedim.Senin bir zamanlar içtiğin bir sigara vardı. Hani üzerinde üzerinde gelincik resmi olan dedim.Başını sallayarak ‘evet ‘dedi.Sen annemle bir yere gitmiştin. Ben ve ablam yalnız kalmıştık. Sakladığın kutudan sigara paketini mutfaktan da kibrit almıştık.Tek katlı evimizin penceresinin kenarına oturup,paketten çıkardığımız sigaraları kibritle yakıp içmeye çalıştık. Öksürmekten mahvolmuştuk. Ben sigaramı tıpkı senin gibi tutup içiyordum ama ablam hiç becerememişti. Bir süre sonra pakette sigara kamadığını görünce, öyle gülmüştük ki. Ama ‘sonra’’ dedim .Gözleri bulutlandı. Dahasını dinlemek için devam et anlamında yine başını salladı.
Akşam olupta annemle sen döndüğünde ,bize ‘’bugün ne yaptınız ?demiştin Biz de oyun oynadık demiştik . Sen ‘siz benim sigaralarıma dokundunuz mu ?‘’demiştin. Bizde ağız birliği etmişcesine ‘’Vallaha billaha biz almadık’’ demiştik. Sende ‘İyi o zaman’ deyip Her birimizi işaret parmağına tutarak pencerenin altına götürüp kimi yanmış kimi parçalanmış sigara yığını gösterip ‘’Peki bunları kim yaptı?’’ demiştin.Her zamanki gibi kimin başlatıığı konusunda birbirimizi suçlamıştık. Sende tıpkı kahve gibi sigarayı büyükler ve babalar içer deyip bir daha içmemiz konusunda bizi uyarmıştın.
Parmağını ovmaya devam ederken gülümsemesine ağlama karıştı. Odadaki herkes ağlamaya başladı. O günlere ait birkaç anı daha anllattım.Sonra güldük hep birlikte. Huzursuzluğu gitmişti. Yeniden yatağına uzandı. Ertesi gün işime dönmek için ayrılmak zorunda kaldım. Birkaç gün sonra yoğun bakıma kaldırıldığı haberi geldi. Yanına ziyaretçi almıyorlardı. Hekimlerin tüm çabasına rağmen hayatını kaybetti.Bizi hem hüzne hem sevince bağlayan o anı erkek kardeşim tablete kaydetmiş. Çalışma masamdaki çerçevede evlatlarıyla bir arada son anlarını yaşadığının farkında olmayarak kameraya bakışında bir vedaya yer vermemişti.
