Neylersin yaşamın tadı tuzu kalmadı
Narçiçeği düşlerimiz kan ve revan oldu
Nesini nasıl söylesem her yanımız acı kuyusu
Nedenlerin ahlarında göğü tutu doğrusu
Nasıl güzelleme düzersin sözcüklerin kapital buğusu.
Eyvah demeye kalmadı yandı her yanımız
Esirliğe düşürüldü kadınımız, kızımız
Eridi yüreklerimizin yağı kalmadı huzur
Esinti maviden olsun nefes alalım derken
Etrafımızda yangınların alazındadır canlarım
Sen dilsiz duvarlarısın tüm köylerin
Sevgisizlik tohumların kentin göbeğinde can alıyor
Saklanmıyor artık kana susamışların, kadın düşmanların
Sere serpe ölüm olmuş nadide sokakların
Sevimsiz düşler kuruyorsun yeryüzünde
Bir cevap yazın