Kıyısında kimi zaman kitap okuduğum, müzik dinlediğim ve kimi zaman bir şeyler yazıp çizdiğim bu nehir, etrafındaki onca ”modern” insan ve yapıya rağmen sazlıkları, tatlı su balıkları, ördekleri ve yanı başında yükselen yaşlı ağaçlarıyla bana pek hayran olduğum doğanın harmonisini gösterirken dengede kalmanın da güzelliğini öğretti. Bu yüzden ona teşekkür ederim.
Her şeyi önüne katıp denize ulaşan, daima hareket halindeki soğuk suları; dinginliğin, değişim ve akışın önemini bir kez daha kavramamı sağladı ve bana gösterdi ki bazı şeyleri kontrol edemesem de bu muazzam akışın bir parçası olmak dahi güzel.
Olmuş olanları, olmakta olanları ve olacak olan her şeyi daima sevgiyle katıyorum hayatıma. Yeter ki ruhum ahenk içinde, özgür ve farklı kalsın, bunun yanı sıra seveyim, şefkat göstereyim ve toprağın doğurduğu, Güneş’in ısıtıp, Ay’ın serinlettiği her şeyle yarenlik edebileyim. Her zamanki gibi sevgiyle, uyumla, müzikle..
