Dün içimde uçuşan kelebeklerin
Koparılmış da kanatları
Göğsüme yığılıyor
Soluk alamıyorum
Kalbim
Kalbim ağırca halatlarla bağlanmış
Çökmüş yeryüzüne
Bir damla düştüğünde gökyüzünden
Bir araba geçtiğinde
Bir rüzgar estiğinde hafifçe
Bir sen gelirsin aklıma
Bir de göğe yükselme arzusu
O halatları koparıp da
Bir ruh olacağım derim
Bir parça kül
Belki de bir parça rüzgar olacağım
Havaya karışıp
Dolaşıp da tüm cihanı
Ve sana gelip en sonunda
Saçlarını uçuşturacağım
Fakat
Bu kadar ağırken bedenim
Yarını beklemek zorundayım hâlen
Zamanı, zamanımı, zamanını
Yarın yine gelecek
Bu gece
Kaçmış uykumun kapısını tıklatırken
Tutacak kolumdan
Fırlatacak beni
Yeni bir günün
Seninle dolu özlem denizine
Bir cevap yazın