Yüzü çirkin olsun
Sözü güzelse
-Konuşmaya çekiniyor-
Dünyaya değer bir kadın
Karanlık günlerde
Bir bahar başlıyor dilinden
Sonra bir tohum uyanıyor
Hep aynı tuhaflık
Güneşe bedel günler
Adımları eksik, kısa
Hedefin yanından hızla geçiyor
Hayallere düşerken
Uzun boyları eğik sözler
Ve öfkenin gölgesi kirli
Ağızlarda bir telaş
“Yarın nasıl olacak?”
Akşamın kapısında gün
Tutulmuş geçitlerde
İnsan elbet unutacak
İçimiz acıların sofrasında
İçimiz tutsak
Yüreğimiz kırık mızrap
Bulutlar uzun bir gözyaşı örtüsü
Soğuk kuşların kanadıysa
Sahte düzenin övgüsü.
17.05.2019
Bir cevap yazın