Gülce Sen Gittin ya
Şimdi Nefesi kesilecek Bu şehrin
Hangi sokağa girsem.
Sensizliğin çıkmazı karşılayacak….
Sen yoksun ya
Yaşamak bile Geçmiyor kapımızdan…
Şimdi Nefesi kesilecek Bu şehrin
Hangi sokağa girsem.
Sensizliğin çıkmazı karşılayacak….
Sen yoksun ya
Yaşamak bile Geçmiyor kapımızdan…
Oy Gülce Bu gece kente yağmur yağar,
Yağmur bir tek Dağlıların sırtına düşer.
Erir çokluğumuz ,Serpil yalnızlıgımız
Sen Gittin ya
Acız çıplağız, yalın ayağız , öteliyiz
Oy Gülce Sevmeyen ne bilsin bizi.
Sevdandır bağlarda gonca yeşerten ,
Sevdandır çiçeklerin rengi gülün kokusu.
Gülce Yalnızlık bizlere göre değil
Sevmesini bilmeyenlere
Gülce sen gittin ya
Boğuk bir hüzün kaplıyor şehrin sokaklarını.
Kavak ağaçları zamansız yakalandı yine sonbahara.
Kavak ağaçları zamansız yakalandı yine sonbahara.
Kaldırımlar yağmur sonrası ıslak ve kederli.
Evimizin tavanından damlıyor
Ayrılık vaktini hızlandıran yağmur.
Gökkuşağı haberdar olmalı Gidişinden
Nicedir görünmez evimizin penceresinden…
Gülce Sen Gittin ya
Şimdi ölürüz biz en olunmazların kıyısında.
Karanlık bir gecenin avlusunda yalnızlığına ninni söyler bir kadın.
Bir tren istasyonunda durmadan eskiyen bir yüz oluverir yalnızlık.
Ah Gülce bir bilsen
Sensizlik ne güçlü bir çığlıktır
Ne dipsiz bir kuyu…..
Bir cevap yazın