Bugünü unutmalıyım galiba
Hatta yarını da unutmalıyım
Öfkem çok büyük unutarak geçer umarım
Yoktan var ettiğim bir hissin
Beni öfkelendirmesine acı çektirmesine hatta tatmadığım bütün duyguları yaşatmasına
Şahit oluyorum
Ne kadar garip
Bilmiyordum böyle olacağını
Hatta kıymetini bilmediğim somutlukları şu an arıyor olmak beni birazda tedirgin etmiyor değil
.
Özümü kaybetmiş gibiyim
Kendimi tanıyamıyorum
Beni bu hale getiren adını koyamadığım durumu
Aklımdan bir silgi yardımıyla silmeyi çok isterdim
Ama ne yazık ki aklıma kazıdıklarım metastaz gibi her noktama yayılmış
Ve galiba bir silgi yardımıyla silinmeyecek kadar derin
Fakat sanırsam bir çözümü var
Zaman deniliyor adına
Her gün bir önceki günden daha çok acı çekiyorsun
Ancak sonunda unutmasan bile kabuk bağlıyor
Ve galiba tek seçeneğimde bu
Zamanı kabullenmek
Bir cevap yazın