Yanılgılarım geliyor aklıma
Belki de hiçbir lügatin akıl edemediği,
Hiçbir sevdanın yaşama mücadelesi vermediği bir hayatta
Yaşamaya mecbur olsa dahi
Terk ettiği duyguların kırıntısında,
Bedensiz aşklardı benliğimi süsleyen
Ete kemiğe büründüğünde
Büsbütün değişiyordu gerçekler
O bilindik çöplükten başkası değildi
O hurda kırıntıları arasında
Yaşama mücadelesi veren insanlık
Yine kendi pisliğine gömülüyordu
Yanılgılarım geliyor aklıma
Toz duman içinden kurtulmak isteyen
Bir çocuk bedenin
Büyümeye çalışırken kirlendiğinin habersizliği gibi,
Sessizlik büyüyor içimde
Ve çığlıklarım gömülüyor sessizliğin,
O vahşi bedenine
Yanılgılarım geliyor aklıma
Üşümüş bir serçenin yardım beklemesi gibi kediden
Sığınması gibi idam mahkûmunun cellâdına
Ölümü beklerken bir nefes arayışı olan yanılgılarım
Erken düştü beynimin kılcalına
Ve son nefesini verdi umutlar
Tek tek saymaya üşeniyorum
Kaç sigara söndürdüm arkalarından
Bir cevap yazın