Aşırılmış Çocukluk
Eteğin döküp serdiği yerde yamacında
Sleuth Korusunun, göle
Uzanır yapracıklı bir ada
Balıkçılların telâşa verdiği yerde
Uyanır mahmur su sıçanları;
Orada üzüm-yemiş dolu
Perili fıçılar saklarız
En kırmızı çalınmış kızlık kirazları.
Gel bu yana, insan yavrusu!
Sulara ve yabana
Bir periyle el ele, gel
Dünya anlayabileceğinden çok gözyaşı dolu.
Mehtabın hare hare ışıttığı yerde kumu
Söngün külrengi tanelerinde,
Irak kucağında Rosses Burnu’nu
El ayak indiririz geceye,
Kucak verip kadim rakslara
Katarız elleri bakışlara
Demir alıncaya dek kamer, derinliğe
Şu yana bu yana hoplar sekerken
Kovalarız köpükten balonları,
Dünya o kadar gamlı
Ve uykusunda dertliyken
.
Gel bu yana, insan yavrusu!
Sulara ve yabana
Bir periyle el ele, gel
Dünya anlayabileceğinden çok gözyaşı dolu.
Avare nehir aka-coşarken
Çavlanından: Glen-Car,
Göleç sazlar arasında
Yıkanacaktır neredeyse semavi mızraklar,
Yakalarız uykularında göl alaları
Fısıldar kulaklarına
üfleriz huzursuz rüyaları
sarkarak kımılı kımılı
eğrelt’otu gözyaşı dökeri
küçükdere üzeri
Gel bu yana, insan yavrusu!
Sulara ve yabana
Bir periyle el ele, gel
Dünya anlayabileceğinden çok gözyaşı dolu.
Bizimle uzaklara gelecek,
Mahsun gözlü
Hiç artık duymayacak çağrılarını
Güngen yamaçta buzağılarının
Ya da çaydanlık ocakta sana
Gönlün ferah gelmeyecek,
Ve ne de fareleri
Yulaf küfesinde cirit atar görecek.
Çünkü gidiyor, insan yavrusu,
Sulara ve yabana
Bir periyle beraber, el ele,
Dünya anlayabileceğinden çok gözyaşı dolu.
W.B. Yeats
Çeviren Öykü Didem Aydın
Stolen Child
Where dips the rocky highland
Of Sleuth Wood in the lake,
There lies a leafy island
Where flapping herons wake
The drowsy water rats;
There we’ve hid our faery vats,
Full of berrys
And of reddest stolen cherries.
Bir gel, human child!
To the waters and the wild
With a faery, hand in hand,
For the world’s more full of weeping than you can understand.
Where the wave of moonlight glosses
The dim gray sands with light,
Far off by furthest Rosses
We foot it all the night,
Weaving olden dances
Mingling hands and mingling glances
Till the moon has taken flight;
To and fro we leap
And chase the frothy bubbles,
While the world is full of troubles
And anxious in its sleep.
Come away, O human child!
To the waters and the wild
With a faery, hand in hand,
For the world’s more full of weeping than you can understand.
Where the wandering water gushes
From the hills above Glen-Car,
In pools among the rushes
That scarce could bathe a star,
We seek for slumbering trout
And whispering in their ears
Give them unquiet dreams;
Leaning softly out
From ferns that drop their tears
Over the young streams.
Come away, O human child!
To the waters and the wild
With a faery, hand in hand,
For the world’s more full of weeping than you can understand.
Away with us he’s going,
The solemn-eyed:
He’ll hear no more the lowing
Of the calves on the warm hillside
Or the kettle on the hob
Sing peace into his breast,
Or see the brown mice bob
Round and round the oatmeal chest.
For he comes, the human child,
To the waters and the wild
With a faery, hand in hand,
For the world’s more full of weeping than he can understand.
W.B.Yeats
Bir cevap yazın