2 Temmuz 93 Sivas size bir şey hatırlatıyor mu? Tam 21 yıl önce orada neler olmuştu dersiniz?
Unuttunuz mu?
Pir Sultan Şenlikleri kutlanıyordu. Coşku bir sel olup akıyordu. Türküler söylenip, halaylar çekiliyor, semahlar dönülüyordu. Ama hiç kimse Sivas’ı bu haliyle hatırlamaz; çünkü orası Madımaktır; çünkü orası küllendikçe yeniden harmanlanan bir yangın yeridir. Bir otelden yükselen dumanlarla hatırlanan, bir avuç dolusu insanın, aydının bir otele koyulup cayır cayır yakıldığı bir kent olarak geçer tarihin sayfalarına.
Hatırladınız mı?
Gerici bir takım insanlar ve galeyana gelenlerle birlikte aydınları bir otele koyup yakmıştınız. Hani o kadar kudurmuştunuz ki gözünüz o kadar dönmüştü ki içlerinde 12 yaşında bir çocuk da vardı fark etmediniz! Adı Koraydı. Hani ablası Menekşe ile gitmişti. Üniversite sınavını kazanıp; kazandığını öğrenemeden öldürdüğünüz güzel gencecik pırıl pırıl gençler vardı yine içlerinde, anneler, babalar vardı hani hayalleri vardı hepsinin bilir misiniz? Yine ülkemizin yüz akı olan sanatçılar, yazarlar, ozanlar, ressamlar, şairler vardı.
Ben çocuk aklımla çok iyi hatırlıyorum. Azgın ve vahşi bir kalabalıktınız, taşlarını söktüğünüz kaldırımlar vardı, korkunç sözleriniz: “cumhuriyet burada kuruldu burada yıkılacak” ;“yakın ula yakın “sözleriniz, salyalarınız ile nara atanlardınız, siz gerici bir ayaklanmaydınız, siz tahammülsüzlük sınırlarını zorlayanlardınız, siz bu ülkenin bir mozaiği olan Alevilere tahammül edemeyenlerdiniz, siz bir türküyü çığlıksız ateşe düşürendiniz, siz güneşi kana bulayandınız, siz tüm bu insanlık suçlarınıza rağmen yargılanmayandınız, siz bugün dışarda yanı başımızda elinizi kolunuzu sallayarak dolaşandınız, siz yine insan öldüren sonra da hiçbir şey olmadan evinize gidip bir baba şefkatiyle çocuklarınıza sarılandınız, şenlik havasında başlayan bir coşkuyu 33 canın ölümüyle sonlandırandınız, siz midemi bulandırandınız, siz insanlıktan nasibini almayandınız, siz karıncayı bile incitmeyiz lafını söyleyip duran sözde Müslümanlar ama cayır cayır insan yakanlardınız! Siz bu ülkenin en büyük zararıydınız ve tüm bunları vatanınızı sevdiğinizi söyleyerek yaptığınızı haklı gören cümleler kurandınız!
Siz hiç çalmadınız mı kirli bedenlerinizi yerlere? Siz hiç bir mızıka sesini duyduğunuzda Asaf’ın ateşlere çaldığı mızıka sesini, Behçet’in, Metin Altıok’un şiirlerini, Hasret’in bağlamasını, Akarsuyu’nun, Nesimi’nin türkülerini duymadınız mı? Nasıl sarıldınız çocuklarınıza? Nasıl aklandınız başka, insanları öldürürken?
Soruyorum hala masumca ama siz utanmayı bilir misiniz?
Bir mahşer kalabalığı kurmuştunuz. Cehennem yerine çevirmiştiniz orayı içerde bir avuç aydın insan ve dumanlar içinde soluksuz bıraktığınız bir kent vardı. Adı Sivas. Kızılırmak boylarında bir şehir. Tarih 1993. Ve Sivas’ın adını kirlettiğiniz tarihin sayfalarına kanla yazdığınız bir kent. Siz içimizde sıvası dökülmüş bir duvar gibi “Sivas’ı dökülmüş bir Türkiye bırakandınız?
Sahi siz kimdiniz?
Hatırladınız mı?
(Haziran 2014)
Bir cevap yazın